Landgoed Het Lankheet is volop in ontwikkeling. De volgende stap is om de Buurserpot te laten varen.

Eric Brinckmann ziet het al helemaal voor zich. In zijn gedachten vaart de Buurserpot al trots over de wateren. Vol met bezoekers die zich vergapen aan de fraaie natuur langs de Botter- en Buurserbeek. Een schipper achter het roer, inclusief kapiteinspet, tevreden lurkend aan een tabakspijp. Idylle ten top. De landschapsfilosoof en (mede)beheerder van Het Lankheet moet even geduld hebben. Het werk is in volle gang. Opsteker is dat het in Enter gebouwde bootje de proefvaart met glans doorstaan heeft. Op korte termijn verhuist de 'pot' naar Haaksbergen, waar de testvaarten verder gaan. Het plan om de boot straks tussen de Botterkolk (pal naast de grote houtdroogschuur aan de Oliemolenweg) en de Oostendorper Watermolen te laten varen, vormt de spil in de ontwikkelingsvisie voor Het Lankheet.

"In 2015 willen we hier grotendeels klaar zijn", zegt Brinckmann, terwijl hij de diepe waterkolk overziet. "Dan heb ik het over de historische wateromleiding rond de kolk, het gereedmaken van de beek en uiteindelijk de bootvaarten op het volledige traject. De vaart kan al stapsgewijs in 2014 beginnen tussen de watermolen en de eerste stuw." In de kolk drijven tientallen boomstammen, hier en daar dik begroeid. Stammen die later worden gebruikt om het geplande haventje achter de droogschuur te bouwen. Momenteel is daar slechts een diep gat te zien. Maar in 2014 moet er een fraaie en ingenieuze constructie verrijzen. "Onverwoestbaar", zegt de beheerder. "Het ontwerp heeft een soort schelpvorm. Planken en stukken hout zijn over elkaar gelegd. Dusdanig stevig, dat er een grote zwerfkei op zou kunnen rusten." In de toekomstige haven vertrekt niet alleen de Buurserpot. Ook kunnen gasten er een kopje koffie of een glas thee' nuttigen. Het ontwerp van de wateromleiding rond de Botterkolk en de beken is gebaseerd op stokoude kaarten. "In 1847 zijn de beken van Twente in kaart gebracht door twee legeringenieurs. Deze heren Thomas Stieltjes en Willem Staring waren de eersten die dat gedetailleerd hebben gedaan. Door de jaren heen is er natuurlijk het nodige veranderd, dus bij de reconstructie houden het waterschap en het landgoed rekening met deze kaarten."

De link tussen natuur en historie is voor de toekomstige plannen van levensbelang. "Aan de nieuwe toevoegingen koppelen we ook een educatief programma. Een programma dat niet alleen leerzaam is voor de kinderen van Haaksbergse basisscholen, maar ook spannende verhalen bevat. Ik stel me voor dat ze dan op de Buurserpot over de beek varen en zelf de sluisjes bedienen. En dat de omgeving door die verhalen en het werken aan boord tot leven komt." Het zijn plannen die verdergaan dan de vloeiweiden van het huidige Waterpark en de toekomstige beekvaart. Ook de directe omgeving van het veldwerkcentrum staat een metamorfose te wachten. "Al zijn die ideeën en de uitvoering afhankelijk van sponsors en subsidies." Zo bestaan er plannen om een bostuin aan te leggen bij het centrum. Een zogenoemde Forest Garden, zoals Brinckmann aangeeft. "Een zeer biodivers systeem", legt hij uit. "In zo'n tuin planten we verschillende planten bij elkaar. Bomen, bloemen en struiken die je doorgaans niet zo snel bij elkaar aantreft." De bedoeling is dat er ook noten, vruchten en medicinale kruiden in de bostuin worden verbouwd. "Evenals de vloeiweides van het Waterpark moet die bostuin tot een grotendeels zelfvoorzienend systeem uitgroeien. Zo planten we in die tuin ook bomen met vruchten waar vogels op afkomen. Met hun komst zorgen deze vogels weer voor de bemesting van de planten die voor mensen interessant zijn." Planten die voor een deel eetbaar zijn. "Als we met een groep kinderen door die tuin trekken, is het natuurlijk leuk om zelf jam te maken en daarbij een berkenblad op te eten. Of thee te zetten van dennennaalden."

Uiteraard zijn er naast giften en subsidies meer inkomsten nodig om deze en overige ideeën te bekostigen. "Want met wat boottochtjes en een kop koffie komen we er niet, vrees ik." De oplossing ligt volgens Brinckmann ten dele bij het parkeerbeleid. "De parkeerruimte moet in ieder geval worden uitgebreid. Plus dat we het parkeren betaald willen maken." En juist dat idee• spreekt de gemeente Haaksbergen niet aan. Het Lankheet wordt immers niet alleen bezocht door mensen die een rondleiding willen ofstraks een beekvaart maken. Ook wandelaars, fietsers en dagjesmensen trekken het gebied in. "Maar we willen het landgoed wel op een fatsoenlijke manier kunnen onderhouden. Fietsers en wandelaars vallen evengoed onder de mensen die recreëren. Op dat vlak zijn de gesprekken nog gaande. Ik hoop dat we er op een goede wijze uitkomen."

Anders kan het nog wel even duren voordat andere dromen verwezenlijkt worden. Het lijstje is nog lang: een kweekkas, de herbouw van een historische theekoepel, een centrum voor hommels die uit de glaskwekerij komen en uitbreiding van de vaart richting de Harrevelder schans bij Buurse. "We hebben nog even de tijd", aldus Brinckmann. "De ontwikkelingsvisie loopt door tot 2022."

Bron: TC Tubantia van vrijdag 13 september 2013

Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling: Europa investeert in zijn platteland

BUURSE/ENTER - Het bestuur van de stichting Waterpark Het Lankheet heeft maandagmiddag de eerste testvaarten gemaakt met de nieuwe Buurser Pot.

De verkleinde versie van de Enterse zomp, een vrachtscheepje dat rond 1900 heeft gevaren op de Buurserbeek en Schipbeek, heeft de testvaarten op de vijver aan de Lee in Enter goed doorstaan. De scheepsbouwers van de Enterse Waarf zijn in januari begonnen met de bouw van de Buurser Pot, die straks op het waterpark in Haaksbergen zal worden ingezet voor dagelijkse werkzaamheden en toeristische vaarten op de Buurserbeek. De pot biedt plaats aan maximaal vijftien passagiers.

Op de Enterse vijver werd maandagmiddag gevaren met behulp van een elektromotor, maar ook op het zeil. Volgens voorzitter Kees Joosse van stichting Waterpark Het Lankheet was de wendbaarheid en de snelheid van de nieuwe pot opvallend. Bovendien ziet de kleine zomp er volgens Joosse prachtig uit. "Om door een ringetje te halen. De vrijwilligers van de Enterse Waarf hebben echt vakwerk afgeleverd."

Nu de pot gereed is, wordt hij overgebracht naar Haaksbergen. De bedoeling is dat het vrachtscheepje begin oktober voor het eerst te water wordt gelaten bij Het Lankheet. "Daarmee is het eerste deel van dit project afgerond", vertelt Kees Joosse. "Volgende week beginnen we met de bouw van een loods op Het Lankheet." Deze is nodig om de Buurser Pot veilig te stallen.

Het laatste deel van het project is het bevaarbaar maken van de verbinding naar de Oostendorper Watermolen. "Daarover zijn we met het waterschap nog in overleg. Op dit moment zijn we bezig met het zoeken van schippers, zodat we in het voorjaar in ieder geval kunnen gaan varen."

Bron: TC Tubantia van woensdag 28 augustus

Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling: Europa investeert in zijn platteland

De bouw van de Buurser pot vordert met rasse schreden. Zijplanken zijn gestoomd en om de boot getrokken. De spanten zijn gezaagd, geschaafd en geplaatst, beslag gesmeed, zwaarden, roer en mast liggen klaar om gemonteerd te worden. Voor diegenen die het bouwproces willen volgen, ze kunnen op maandag en dinsdag van iedere week op de Waarf in Enter terecht.

Onderwijl is met het waterschap Rijn en IJssel een akkoord bereikt over de vaarroute van de boot vanaf de houtschuur op het Lankheet naar de Buurserbeek. Een vispassage zal gecombineerd gaan worden met drie sluisjes die met de hand bediend kunnen worden. Met deze ingrepen wordt herstelde de Botterbeek: de oude omvloed om de Oostendorper watermolen, weer hersteld. Wie had kunnen denken dat voor het eerst sinds de 18e eeuw weer potten stroomopwaarts zullen varen. Deze beekaanpassingen gaan echter meer tijd kosten dan verwacht, daarom is het plan opgevat om de Buurser pot voorlopig bij de watermolen een ligplaats te geven, zodat vanaf deze (fraaie) locatie dit jaar al proefvaarten kunnen worden gehouden.

Onderwijl is het hout geselecteerd en gezaagd voor de bootoverkapping die gepland is naast de houtschuur aan de Botterkolk. Op dit moment worden de laatste berekeningen gemaakt voor het opzienbarende ontwerp van architect Sybren de Graaf. Het organische ontwerp is mogelijk vanwege een uniek ontwerpprogramma dat houtconstructies mogelijk maakt, die tot nu toe nog niet mogelijk waren of in ieder geval nog niet zijn uitgevoerd. In meerdere opzichten worden verleden en toekomst op deze manier met elkaar verweven. In de loop van de maand juni zal met de bouw worden begonnen.

Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling: Europa investeert in zijn platteland