Nieuws
DioramaIJstijd met veel vuur tot leven gewektLandgoed Het Lankheet slaat vleugels verder uit met educatieve attracties in veldwerkcentrum Grootte zegt niet alles. Het diorama is ondanks zijn bescheiden omvang van één kubieke meter een blikvanger van formaat. Een gloeiende houtkachel staat op nauwelijks 2 meter van de imposante verbeelding van de ijstijd in Haaksbergen. Die is met veel vuur tot leven gewekt door Hans Brinkerink uit Baarn, een man met een grote staat van dienst in zijn vakgebied. Hij is zelf aanwezig op deze vrijdagmiddag als met mooie woorden de nieuwste educàtieve aanwinst van Haaksbergen, een levensecht diorama, wordt onthuld in veldwerkcentrum Het Lankheet.
Aan deze verzameling hebben heel uiteenlopende partijen bijgedragen: het Leidse museum Naturalis, Hans Brinkerink uit eigen collectie, en - heel spontaan - een buurman van Het Lankheet, Herman Hengeveld. Toen hij hoorde over onze plannen vertelde hij dat hij ook wat had gevonden tijdens zijn agrarische werk net over de grens. Het zijn voelbare herinneringen aan exotische dieren die deze streek ooit bevolkten: een rib van een mammoet, de teen van een wolharige neushoorn, een stuk van een immens gewei. Al het materiaal heeft een plek gekregen in een glanzende vitrine. Die hangt pal naast de andere aanwinst: het diorama. Deze schepping van Brinkerink toont aan de ene kant een spectaculair ijslandschap met een onderaardse rivier. "Die liep van Haaksbergen naar Dinxperloo", verklaart Brinckmann. Een immens groot ondergronds waterbekken van 15 miljoen kuub dat 4o meter diep onder landgoed Het Lankheet ligt is het levende bewijs daarvan.Aan de andere zijde wordt het diorama bepaald door Het Lankheet in zijn huidige toestand, inclusief herkenbaar kunstobject. Brinkerink vertelt dat het heel bijzonder voor hem was om twee tijdperken in één voorstelling te vangen. Voor een natuurgetrouw beeld heeft hij naar onorthodoxe materialen gegrepen. De rietvelden worden verbeeld met de kortgeschoren huid van een Schotse Hooglander. Brinckmann is blij met de educatieve waarde van de aanwinsten. "Na een tijd van proefdraaien gaan we ons met een lesprogramma op de groepen 7 en 8 van de basisscholen richten. Alle Haaksbergse basisscholen komen aan de beurt en ook die in het aangrenzende deel van de Achterhoek." Het programma is ontstaan in nauwe samenwerking met de Historische Kring Haaksbergen en het IVN. "We willen laten zien hoe geschiedenis en gebruik op elkaar inwerken. En het belang van de rijkdom van de natuur in combinatie met het menselijk gebruik. We willen laten ervaren:wat is de goede balans? Hoe voorkom je dat je je eigen ruiten ingooit." Bron: TC Tubantia van zaterdag 10 maart 2012 Stromend landschapAfgelopen twee jaar is er hard gewerkt aan het boek Stromend landschap, vloeweidenstelsels in Nederland. Het Lankheet speelt in deze uitgave een belangrijke rol. Het bijbehorende persbericht luidde als volgt: Stromend landschapVloeiweidenstelsels in Nederland Het boek Stromend landschap beschrijft een vergeten waterstaatsgeschiedenis. Al sinds de middeleeuwen bevloeiden boeren hun weidegronden met beekwater, om de opbrengst te vergroten. Dit gebeurde door de aanleg van vernuftige watersystemen. Pas toen de kunstmest zijn intrede deed, kwam er een eind aan de praktijk van het bevloeien. ‘Stromend landschap’ beschrijft de restanten van deze ingenieuze bevloeiingsstelsels. Agrarisch erfgoed blijkt cultuurhistorisch uiterst interessant. In Stromend landschap ontvouwen de auteurs de werkelijke geschiedenis van beken en beekdalen aan de hand van relicten. Zij beschrijven historische bronnen en landschappelijke kenmerken en gaan uitgebreid in op een bijzonder cultuurhistorisch fenomeen: vloeiweidenstelsels. Bijna overal in Hoog-Nederland zijn restanten van vloeiweidensystemen terug te vinden. Beken die op het eerste gezicht vrij natuurlijk ogen, blijken in werkelijkheid onderdeel van een ingenieus watersysteem van sprengen, flanksloten, opvangsloten, overlaten en spaarbekkens. Het blijkt dat alle andere boeken over beken herschreven moeten worden. De vier auteurs zorgen met Stromend landschap voor een eerste standaardwerk over vloeiweidenstelsels. Zij portretteren bevloeiingssystemen uit Nederland en uit onze buurlanden, van de middeleeuwse- tot en met de industriële systemen. Vanaf de Drentse Aa tot de Dommelbeemden vinden zij eeuwenoude onderdelen van bevloeiingssystemen terug. Het Landgoed het Lankheet, waar de vloeiweidenstelsels zijn hersteld, vormt de leidraad voor het verhaal. In aanvulling op het boek Stromend landschap maken de auteurs een speciale website www.stromendlandschap.nl met fotoseries, figuren, gebiedsrapporten en nog veel meer achtergrondinformatie. Over de auteursIn Stromend landschap zijn de jarenlange veldkennis en gebiedsanalyses van landschapsoecoloog Gert Jan Baaijens samengebracht. Eric Brinckmann is landschapsfilosoof en medebeheerder van landgoed het Lankheet. Peter Dauvellier is ruimtelijk adviseur, planoloog en grafisch tekenaar. Peter van der Molen is ecoloog. Het voorwoord is geschreven door de landschapsfilosoof Matthijs Schouten. Inhoudsopgave 'Stromend landschap': • Inleiding, beken zijn gestempeld door boeren Meer over de inhoud, voor persfoto’s, interviews, artikelen en lezingenGaarne contact opnemen met Eric Brinckmann, 06-53717724, e-mail: Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. Bestellen
Verkrijgbaar in de boekhandel en via www.knnvuitgeverij.nl |
Het is geen groot object, maar dat zegt niet alles. Verpakt in de stam van een eik wordt in 1 kubieke meter een bijna tastbaar verhaal neergezet. De ontwikkeling van Haaksbergen van de 'oude ijstijd' (zo'n 15o.ooo jaar geleden) naar nu, vertelt Eric Brinckmann, beheerder van Het Lankheet. Hij is zichtbaar in zijn schik. Naast het diorama, dat dankzij financiële steun van de Rabobank gerealiseerd kon worden, beschikt Het Lankheet nu over een mooie collectie 'macrofossielen', zoals de volkomen versleten kiezen van een mammoet in zijn nadagen, vertelt Brinckmann.
