Spraakwaterval in Waterpark

Het Lankheet is meer dan een mooi natuurgebied. Zeker als de verhalen over de historie ervan los komen.

Landgoed Het Lankheet is niet zo maar een mooi natuurgebied. In het kielzog van gids Jan van der Zanden ga je het met andere ogen bekijken. De maandelijkse excursie door het Waterpark, verzorgd door de Historische Kring, gaat deels over paden die normaal niet toegankelijk zijn.

De Haaksbergse oud-onderwijzer is een smakelijk verteller. Tegen het decor van een zonovergoten herfstbos komt hij met het ene na het andere historische verhaal op de proppen. Over Gerrit-Jan van Heek bijvoorbeeld. Ondernemer, grootgrondbezitter en jager. Hij kocht Het Lankheet eind negentiende eeuw van een aan lager wal geraakt ‘heerschap’. De Enschedese textielbaron hield zijn arbeiders ook in mindere tijden aan het werk door ze in te zetten voor de ontginning en bosbouw op het landgoed. “Vanuit Enschede kwamen ze lopend naar hier”, weet Van der Zanden.

Hij is wel zo eerlijk om ook de keerzijde te belichten: een bikkelhard bestaan. “Maar dat moet je plaatsen in de tijd van toen. Misschien vertel ik een beetje veel?”, polst hij zijn toehoorders. “Oh, ie proat mear!”, luidt het antwoord. Water is de rode draad deze zaterdagochtend. Gedurende de ijstijd torende het in vaste vorm hoog boven het landschap uit. Sporen ervan vinden we terug als ondergrondse stroompjes. Op die veelal vochtige plekken bleef door de wind voortbewogen zand ‘plakken’ en ontstonden verhogingen in het landschap. “De boeren wisten dat daar water onder zat en vestigden zich aan de randen”, legt Van der Zanden uit. Hij vertelt over de vloeiweiden die eind vorige eeuw in ere werden hersteld. En over de wel aan het begin van de Lankheterweg. De ontdekking ervan vormt, letterlijk en figuurlijk, de bron van het huidige Waterpark.

Terloops horen we waarom een vaderlands icoon als ingenieur Lely in Haaksbergen nooit een standbeeld zal krijgen. “Lely ontwierp het plan om de Buurserbeek te kanaliseren. De boeren in de omgeving klaagden namelijk over wateroverlast. Bij de graafwerkzaamheden destijds zijn echter de oude leemlagen verstoord. Verdroging was het gevolg. De boeren waren het water kwijt.”

Tot slot komt de Buurser pot ter sprake die op termijn vanaf het landgoed zal gaan varen. De unieke architectuur van het nagenoeg voltooide bootshuis oogst veel lof. Na een kijkje in de droogschuur zit het ‘rondje Waterpark’ erop. “Bedankt voor de mooie verhalen! Ik heb met plezier rondgewandeld”, zegt één van de gasten.

Tekst: TC Tubantia
Categoriën: Het Waterpark
Labels: historische kring