Water stond nog nooit zo hoog als nu
Nederland klaagt steen en been over de hitte. De droogte is een bedreiging voor de oogst van agrariërs en ook waterschappen en ecologen maken zich zorgen. Maar de Buurserpot blijft gewoon varen.
Op de vaarroute van de Buurserbeek staat het water zo hoog dat je zelfs bijna kopje onder kunt gaan. Landman schat de waterdiepte op zo’n 1,5 meter.
Voor een vaart met de Buurserpot is veel interesse in de zomervakantie. Vrijwel elke dag wordt er gevaren. “Alleen met die enorme hitte enkele dagen geleden wilde niemand mee. Begrijpelijk. Bij 40 graden ga je bijna dood”, zegt Landman.
Minder ver
De schipper zegt dat er altijd gevaren kan worden, ook bij aanhoudende droogte. Het lagere waterpeil van de afgelopen weken was geen reden vaarten af te blazen. “Maar dan varen we niet zo ver. We draaien dan op een eerder moment om voor de terugkeer richting de watermolen.”
De Buurserpot vertrekt bij de steiger nabij de watermolen. Er wordt richting Buurse gevaren. Maar al ver daarvoor maakt het vaartuig rechtsomkeert.
De schipper en zijn collega’s waren blij verrast toen ze het waterpeil zagen stijgen. De aanvoer van water was meer dan welkom. “In Duitsland is vóór zaterdag wel veel regen gevallen. Bij de Haarmühle hebben ze daarom de kleppen opengezet. Dat gaat zonder overleg. Opeens zien we hier het water stijgen. Het heeft nog nooit zo hoog gestaan als nu”, zegt Landman, die onderweg wetenswaardigheden over de geschiedenis van deze vaarroute vertelt.
Vol
Negen belangstellenden varen mee. Op deze middag zijn er meerdere vaarten van bijna anderhalf uur. De belangstelling is enkele jaren na de bouw van de Buurserpot onverminderd groot. Een man met drie kinderen druipt teleurgesteld af. Ze hadden graag meegewild, maar de boot zit vol. “We werken met aanmeldingen. Zonder aanmelding kun je alleen mee als er plek over is in de boot”, zegt Landman.
Hij vertelt onderweg nog dat de Buurserbeek en het achterliggende waterpark in Het Lankheet niet te kampen hebben gehad met vissterfte. In andere Twentse wateren legden vissen massaal het loodje door zuurstofgebrek. “Vissterfte hebben we niet gezien.”
Landman heeft echter niet alleen goed nieuws. Het maaibeleid van het waterschap is hem een doorn in het oog. “Dat moet beter. We zien dat bloemrijke planten weg zijn gemaaid. Dat is nadelig voor de insecten en vogels, die daarvan leven. Krekels bijvoorbeeld hoor je niet meer.”